Tag Archives: Vociferando.es

పాడ్కాస్ట్ తో ఇతర వ్యక్తిగత వైరుధ్యాలు

Posted on by
మీరు కాలక్రమేణా స్థిరంగా ఉండాలి

మీరు కాలక్రమేణా స్థిరంగా ఉండాలి

కొంతకాలం క్రితం, నేను విషయాల గురించి మాట్లాడారు నేను సలహా నేను ఆ ఆమ్ యే మీరు నాదగ్గర మరియు తప్పక ఎందుకంటే మేము చెయ్యాలి ఏమి సూచిస్తున్నాయి నేను చేసిన ఉండాలి ఎవరు, ఎందుకంటే ఇక్కడ నేను ఉదాహరణకు ఇవ్వాలని లేని విషయాల గురించి మరొక చర్చ ఇవ్వాలని వచ్చారు. (అర్థం?)

ప్రపంచంలో పోడ్కాస్ట్ ఇది ఒక విషయం గురించి స్పష్టమైన ఉండాలి: మీరు విన్న అనుకుంటే, మీరు విషయాలు చెప్పటానికి కలిగి.

ఇది భవిష్యత్తులో పెద్ద సదస్సుల్లో పేర్కొన్న వారిలో ఒక వాక్యం ఉంది :-D. ఇది ఒక నేందుకు ఉంది, నాకు తెలుసు, కానీ యొక్క చూద్దాం.

అకస్మాత్తుగా ఒక రోజు మీరు ఉదయం మేల్కొలపడానికి మరియు మీరు ప్రపంచంలో తినడానికి చేయబోతున్నామని నిర్ణయించుకుంటారు, మీరు ఆధారంగా జీవితంలో విజయవంతంగా, ఉదాహరణకు చెప్పటానికి, చేయండి పాడ్కాస్ట్. ఆల్మైటీ రాత్రిపూట మీరు ప్రకాశించే ఉంది (ఆ లేదా ఏ పదార్ధం ముందు రాత్రి తీసుకున్నప్పుడు), మరియు మీరు చేతిలో ఒక మైక్రోఫోన్ తో చూసిన, పాత్రికేయుడు టోపీ మరియు ఆలోచన మేము Nonsmoking తర్వాత కలిగి ఉన్నానని అత్యంత అద్భుతమైన…, ఇది ఒక సుపీరియర్ సంస్థ ద్వారా ప్రకాశించే చెయ్యబడింది.

మరింత, మీరు కలిగి కోరిక తో బర్న్, అన్నారు, మీ సందేశం ప్రసారం. మీరు స్తోమత, మీరు సమయం…, 3, 2, 1, ముందుకు!

మరియు మీరు మొదటి కార్యక్రమం, నేను మంచి ఉండేవి, కానీ అది చెడ్డ కాదు, అది వ్రేలాడదీయు, ప్రభుత్వ మరియు మీరు వెబ్కాస్టింగ్ ఇవ్వాలని. ఇప్పుడు విశ్రాంతి…

ఒక descansar?!!! ఏమీ, తరువాత కార్యక్రమం సిద్ధంగా ఉండాలి, మేము మాట్లాడటానికి ఏమి, ముందు ఉత్పత్తి, రికార్డింగ్ కోసం అవసరమైన పదార్థాలు సిద్ధం, ఒక colgarlo ధైర్యం, ప్రచురించి అది నడిపారు. ఆహ్! మరియు పైన మానిటర్ మర్చిపోతే లేదు, మీరు ప్రవర్తిస్తుంది ఎలా చేయాలి, మేము తగ్గులు వెడుతున్నా, మేము వినండి ఉంటే, మీరు వ్యాఖ్యానించడానికి ఉంటే, ప్రత్యుత్తరం…

నిజానికి మీరు అడగండి సమయంలో అక్కడ ఉంటుంది: మరియు అన్ని ఏమి కోసం? రెండు లేదా మూడు కార్యక్రమాలు టేక్ (లేదా పది లేదా పన్నెండు), te han escuchado tres personas (మీ భాగస్వామి మరియు మీ తల్లి చేర్చారు), వ్యాఖ్యలు లేవు మరియు మీరు తరువాత కార్యక్రమం సిద్ధం కలిగి…, పెరుగుతున్న తక్కువ అనుభూతి.

విషయాలు ఒకటి ప్రపంచంలో కొన్ని ఐక్యత లేదు అని “ప్యాడ్కాస్టర్ను” మనం జీవిస్తున్న ఈ, ఇది తీవ్రమైన ఏదో పైకి రావటానికి అవకాశం కలిగి ఒక పద్ధతిలో స్థిరమైన కంటెంట్ ఉత్పత్తి ఉంది. మరియు కేవలం ఏ కంటెంట్, మీరు ప్రతి కార్యక్రమంలో నా ఉత్తమ ఇవ్వాలని. ద, మేము ప్రతి సమయం X ఆఫ్ స్లాక్ చేయవచ్చు (మేము హార్ట్బ్రేక్ రిడ్జ్ కఠినమైన వుండదు), కానీ ప్రజలు ఒక నిర్దిష్ట నాణ్యత అంచనా.

ఈ నాణ్యత సంబంధిత కంటెంట్ మరియు ఒక సమీప ఖచ్చిత లయ నియమితకాలంలో కొలుస్తారు: మేము ప్రతి నెల ప్రచురించబడే నిర్ణయించుకుంటే, మేము ప్రతి నెల ప్రచురితమైన; ప్రతి quience రోజుల ఉంటే, ఇది ప్రతి పక్షం ఉంది, రోజువారీ ఉంటే, రోజువారీ.

ఆవర్తకత లేకపోవడం చాలా శ్రోతలు పరిహారం విధించబడుతుంది, వారు మీరు క్షమించగలను “అరిథ్మియా” ప్రచురణలలో, si కుమారుడు “refans” “reincondicionales” డెక్ నుండి ciborium. O సముద్ర, వారు మీరు ప్రతి ప్రోగ్రామ్ వాటిని అందించే నాణ్యత కలిగి ఉంటాయి, అంగీకరించింది కంటే మీరు ఎక్కువ వేచి చేయగలరు.

కానీ సాధారణంగా, ప్రచురణ తేదీ కలిసే లేదు, లేదు శ్రోతలు కావాలనుకుంటున్నారని మరియు సరఫరా వంటి పెరుగుతోంది, ఏదో కనుగొనే అవకాశం వారు మీదే ఎక్కువ ఇష్టం మరియు కూడా వాటిని సమయం గౌరవిస్తాము, పట్టించుకోలేదు కు ఇది చాలా తక్కువగా కాదు.

రాఫెల్ చెప్పినట్టుగా, నేను ఆ am: ఆ సమయంలో ప్రచురించబడిన కాదు, కార్యక్రమం మరియు ప్రోగ్రామ్ మధ్య అవసరమైన కంటే ఎక్కువ పడుతుంది…, మరియు చెల్లింపు ఆ, నేను విఫలం నేను ప్రేక్షకుల లిఫ్ట్ కాదు ఎందుకంటే.

ఆ తరువాత, మీరు తెలుసు కాబట్టి, మీరు ఈ లో meteis మరియు ఏదో సాధించడానికి అనుకుంటే, మీరు నిరుత్సాహపరిచేందుకు మరియు కంటెంట్ ఉత్పత్తి ఉండకూడదు.

చాలా పెద్ద ట్యూటీ Besotes.

Podcastboy

La importancia de hablar bien

Posted on by

Voz, locución y micrófonos

Una de las características de la radio “pre-podcasts”, era que se consideraba a este medio, un medio fugaz, esto es, que si no estabas atento, te perdías el mensaje. Efectivamente, si te daban un número de teléfono que te interesaba y, o no estabas atento o en ese momento se iba la emisión, te quedabas sin la información y todo era rasgarse las vestiduras y rechinar de dientes.

Ahora tenemos los పాడ్కాస్ట్, no nos preocupa demasiado no haber escuchado la información en el momento de su emisión porque sabemos que, lo normal, es que más tarde o más temprano, aparezca el programa en las páginas web de la emisora y podamos rescatar aquello que nos interesa.

Por otro lado, estamos acostumbrados a que “hablando se entienda la gente”, me refiero a que cuando conversamos con gente, nuestros interlocutores tienen en su cerebro, una especie de “dispositivo corrector de errores” que les permiten resolver ciertos fallos que a nosotros nos parecen imperceptibles o simplemente no somos conscientes de ellos.

¡Ay, amigo! Pero cuando nos enfrentamos al micro…, eso es otra cosa. Decía un gran profesor que conocí que: el micro es un cabrón, porque releja todo lo que decimos y no enmascara los fallos, es más, parece que los acentúa. A esto hay que añadir, sobre todo las primera veces que usamos ese “dispositivo diabólico”, la sorpresa que nos produce el oír nuestra voz por primera vez de forma extracorporea (o sea, fuera de nosotros mismos…, momento Iker Jiménez).

No apuesto porque seguro que perdería, pero por poco, aún así estoy casi seguro que tod@s los que nos hemos grabado alguna vez hemos dicho eso de: pero esa es mi voz? (dicho en estado de shock, ojos como platos y rojos como tomates), pués sí, sí, amig@ mi@, es tu voz, con ese sonido a trompeta desafinada que jamás hubieras pensado que tenías. Pero eso no es el principal problema, porque a eso se acostumbra uno. Es cuestión de grabarse, escucharse y tarde o temprano nos vamos haciendo a nuestro sonido (Hay gente que hasta llega a gustarse!!!), es mayor el problema de mantener un discurso claro y limpio a efectos de pronunciación. Dice Emma Rodero, que la voz es cuerpo y como tal hay que entrenarla. Debemos aprender a pronunciar, a mover, a utilizar perfectamente todos los elementos que están implicados en el uso de la palabra hablada. Aprovecho la ocasión para dejaros aquí el link a una página donde ofrecen cursos de podcast y de doblaje.

En cualquier caso, para mejorar nuestra pronunciación, lo ideal es practicar, practicar y practicar. Grabarnos, escucharnos y corregirnos. ద! Sería bueno saber de respiración, ejercicios de máscara facial, lectura avanzada…, pero poco a poco.

Seguiremos hablando de esto y de otras muchas cosas, hasta entonces, me voy a grabar para escucharme y, si me sale mal, corregirme.

Besotes grandes

Podcast boy

Haz lo que te digo y no lo que hago

Posted on by

Backup

Tenía pensado poner en este post el secreto del éxito en la vida y a lo mejor, dependiendo de cómo estuviera de positivo, un par de tips de cómo llegar a los 250 años y seguir teniendo sexo de calidad.

Pero es que ayer el disco duro del mac (sí, sí, un mac…, esos que nunca fallan, que son las mejores máquinas informáticas después del zx spectrum y que han logrado enemistar a familias enteras por tener que posicionarse entre PCistas y MACeros.), y estoy desolado.

Y lo peor no es que se haya muerto el disco, lo peor es la información que atesora. Esa información que he ido recopilando a lo largo del tiempo y que al contrario de lo que la razón y los grandes gurús aconsejan sobre este tema, no estaba guardada a salvo en un backup.

Sí amigos, sí…, soy un geek de tres al cuarto, un fraude digital, una nulidad informática. Si lo digital se construye con ceros y unos exclusivamente, yo soy un 2,7 (una gracia que a lo mejor está un poco en el límite y con la que quiero expresar que no existo en lo binario jijiji)

Total, para resumir, no hagáis lo que yo hago, que es no hacer backups, y haced lo que os digo: “backapead” como si no hubiese un mañana, haced copias de seguridad hasta de los “pe2” que os tiréis: nunca se sabe cuando le va a hacer falta a uno “ventilarse” (sí, ya lo sé otra gracia un poco fuera de tono, pero no me negaréis que tiene una sonrisita…)

Y cuando os digo que hagáis backup, me refiero a que hagáis cuantos más podáis mejor, ya que uno puede no ser suficiente y hacedlo de todo el material sensible: documentos, imágenes, música, పాడ్కాస్ట్… Dicen los expertos que habría que hacer, como mínimo, tres copias en distintos formatos y soportes, porque claro, de qué nos sirve guardarlo todo en el mismo disco duro si en algún momento se nos casca y “adiós muy buenas”.

Y es que no hay excusa, porque los discos duros no están muy caros y te puedes hacer con un par de ellos por no mucho dinero (desde luego, el valor es infinitamente menor al que pierdes si te quedas sin la información, házme caso…, నాకు తెలుసు).

Así que, ya veis, por una tontería, os habéis quedado si el secreto de una vida eterna plena de satisfacción sexual 😀

Besotes grandes

Podcast boy

Hola a todos

Posted on by

Podcast

Sí señor, una nueva página sobre పోడ్కాస్ట్, y vosotros os preguntaréis: pero, para qué?

Porque considero que no hay conciencia de lo que es y para qué sirve esta herramienta de la web 2.0.

Nos iremos haciendo eco de programas que vayan saliendo y que nos parezcan interesantes. Si tenéis vuestros favoritos y queréis compartirlos con todos, no os cortéis y hacédnoslos llegar. Para eso están los comentarios.

Para los que no sepáis que es un podcast os dejo la definición de la Wikipedia sobre el asunto:

“El podcasting consiste en la distribución de archivos multimedia (normalmente audio o vídeo, que puede incluir texto como subtítulos y notas) mediante un sistema de redifusión (RSS) que permita opcionalmente suscribirse y usar un programa que lo descarga para que el usuario lo escuche.”

Dicho así, parece grave y aburrido: “archivos”, “RSS”, Sistema…”, pero nada más lejos de la realidad.

Lo cierto es que el podcast es lo que se podría denominar la radio 2.0, es decir la radio que distribuye sus contenidos utilizando internet. Eso quiere decir que los creadores de contenidos, utilizan la red de redes como medio para enviar su mensaje.

Esto que parece poca cosa, dicho así rapidamente, es “la pera limonera”, porque permite a todo el mundo (y con “todo el mundo”, me refiero a todo el mundo que pueda tener acceso a un ordenador, tablet, teléfono movil y a internet), a realizar sus propios contenidos…, sus propios programas.

Las radios tradicionales, las que utilizan el aire y las ondas radioeléctricas, se están viendo superadas por un fenómeno que democratiza el acceso a la información, a la formación y al entretenimiento. Hasta hace no pocas fechas, si querías abrir una emisora (o cualquier tipo de medio de comunicación), tenías que tener una cantidad abusiva e indecente de dinero o contar con unas buenas amistades (y por buenas amistades no me estoy refiriendo al amigo que te lleva sopita caliente a casa cuando tienes un catarro “de narices” – es que a veces soy la leche: lo bien que las hilo!!!), me refiero a gente que tiene el poder para conceder frecuencias radiofónicas o televisivas. Grandes batallas (y abusos) se han perpetrado por la obtención y concesión de una de estas frecuencias.

Pero es que ahora (por el momento…, y a ver hasta cuándo), Internet es un campo al que es muy difícil ponerle puertas, y eso, se mire por donde se mire, es bueno.

Total, que las radios tradicionales se han “disfrazado” de modernas, y van colgando sus programas -los que realizan para sus emisiones habituales-, en páginas web en las que no han tenido más remedio que volcarse.

Frente a esto y anteriormente, ha habido gente , que crece en número, que teniendo ganas de contar cosas, de comunicar su historia, conocimiento, simpatía…, o simplemente con ganas de hablar, se ha dado cuenta del potencial que se abría delante de sus ojos y empezaron a hacer sus propios podcasts.

Bueno, como introducción, no está mal. Me dice wordpress que llevo cuatrocientas noventa y seis pa…, ah no, quinientas palabras y subiendo. Yo creo que ya está bien, que no estoy acostumbrado a escribir tanto y me va a dar un “pallá”

No me quiero ir sin dejaros un link a uno de esos podcast de gente de “agua y jabón por las mañanas”. Desde Vociferando, página de buena gente, entresaco hoy el último post a día de hoy, que presenta el podcast que se realizó con Tomás Fernando Flores, director de Radio 3, de RNE, en el que se habla de cosas interesantes sobre la radio actual y el podcast. Que lo disfrutéis, aquí os lo dejo.

Besotes grandes

PodcastBoy