Author Archives: tuas2k

Այլ անձնական հակասություններ է Ձայնագրություններ

Posted on by
Դուք պետք է լինի անընդհատ ժամանակի ընթացքում

Դուք պետք է լինի անընդհատ ժամանակի ընթացքում

Ոչ շատ վաղուց, Ես խոսեցի բաների մասին Ես խորհուրդ տվեցի որ դուք պետք է, ես չէի, քանի որ ես եմ նրանց, ովքեր առաջարկում են այն, ինչ մենք պետք է անենք, քանի որ ես չեմ, եւ պետք է, քանի որ այստեղ եմ եկել, տալ մեկ այլ զրույց բաների մասին, որոնք չեն տալիս օրինակ. (հասկացել է?)

Աշխարհում podcast Այն պետք է լինի հստակ մի բան,: Եթե ​​դուք ուզում եք, որ լսել,, Դուք պետք է ասել բաներ.

Դա եղել է դատավճիռը, ովքեր ապագայում կանվանվի խոշոր կոնվենցիաների :-D. Այն է, ճշմարտություն է, Ես գիտեմ,, բայց եկեք նայենք.

Հանկարծ մի օր դուք արթնանում է առավոտյան, եւ որոշել, թե դուք եք պատրաստվում ուտել աշխարհը, Դուք կարող եք հաջողության հասնել կյանքում հիմնված, ասել, օրինակ,, անել Ձայնագրություններ. Ամենակարողը լուսավորված ձեզ գիշերում (որ կամ որեւէ նյութ ingested գիշերը առաջ), եւ դուք տեսել խոսափողով ձեռքին, լրագրող hat եւ այն գաղափարը, առավել զարմանալի մենք կարողանանք ունենալ, հետո թե նրան շրջապատող չծխող…, Դա արդեն լուսավորված է Superior անձի.

Հետագա, Դուք այրել ցանկության ունենալ, ասել է, փոխանցելու Ձեր հաղորդագրությունը. Դուք ունեք միջոցներ, Դուք ունեք ժամանակ…, 3, 2, 1, առաջ!

Եւ դուք առաջին ծրագիրը, Ես կարող էի ավելի լավ, բայց դա չի եղել, վատ, կախել այն, հանրության եւ դուք տալ ինտերնետային հեռարձակումը. Այժմ հանգստանում…

A descansar?!!! Որ ոչինչ, Հետեւյալը ծրագիրը պետք է պատրաստ լինի, այն, ինչ մենք կխոսենք, արտադրել նախընտրական, պատրաստել անհրաժեշտ նյութերը ձայնագրության, համարձակվում է colgarlo, հրատարակել եւ տարածել այն. Ախ! եւ չեն մոռանում վերահսկել վերը նշված, Դուք պետք է տեսնել, թե ինչպես է այն behaves, եթե մենք հաշվի անկումներ, եթե մենք լսենք, եթե դուք մեկնաբանել, Պատասխանել…

Փաստն այն է, որ կա մի ժամանակ է, երբ դուք խնդրեք: եւ բոլոր այն, ինչ? Վերցրեք երկու կամ երեք ծրագրեր (կամ տասը կամ տասներկու), te han escuchado tres personas (ներառված ձեր գործընկեր եւ ձեր մորը), Առայժմ ոչ մի մեկնաբանություն, եւ դուք պետք է պատրաստել հետեւյալ ծրագիրը…, ավելի ու ավելի են զգում, ավելի քիչ.

Մեկը բաներ, որ կա որոշակի միաձայն է աշխարհում “podcaster” , որ մենք ապրում ենք, Այն պետք է արտադրվել մի ձեւով հետեւողական բովանդակության հնարավորություն ունեն գալ ինչ - որ բան լուրջ. Եվ ոչ միայն որեւէ բովանդակություն, դուք պետք է տալ իմ լավագույն յուրաքանչյուր ծրագրի. Մարդ, մենք կարող ենք հագեցնել դուրս որեւէ մեկի կողմից, ամեն անգամ, երբ X (մենք չենք կարող խիստ, քանի որ Heartbreak Ridge), բայց մարդիկ ակնկալում են որոշակի որակ.

Այս հատկությունը չափվում է համապատասխան բովանդակությամբ եւ գրեթե կատարյալ ռիթմի պարբերականությամբ: եթե մենք որոշել, որ մենք հրապարակել ամեն ամիս, Մենք հրատարակել յուրաքանչյուր ամիս; Եթե ​​յուրաքանչյուր quience օրերի, Դա ամեն շաբաթ, Եթե ​​օրական, օրական.

Բացակայությունը պարբերականությամբ շատ պատիժ է ունկնդիրների, նրանք կարող են ներել, ձեզ “arrhythmias” հրատարակություններում, si որդին “refans” “reincondicionales” ciborium է տախտակամած. O ծովային, նրանք այնքան տիրապետում են որակի եք առաջարկում նրանց յուրաքանչյուր ծրագրի, Դուք ի վիճակի եք սպասել, ավելի երկար է, քան համաձայնել.

Սակայն, ընդհանուր առմամբ,, չի բավարարել հրատարակման ամսաթիվը, չի սիրում ունկնդիրներին, եւ ինչպես մատակարարման աճում է, հնարավորությունը գտնելու ինչ-որ բան, որ նրանք սիրում այնքան, որքան ձերն է եւ նաեւ հարգել նրանց ժամանակ, Դա այնքան էլ ցածր է, քանի որ պետք է անտեսել.

As Ռաֆայել ասում է, Եմ, որ: որ ոչ հրատարակվել է ժամանակին, այն տեւում է ավելի քան անհրաժեշտ է երկու ծրագրի եւ ծրագրի…, եւ որ վճարման, քանի որ ես չեմ կարող վերացնել այն հանդիսատեսին, երբ չկարողանամ.

Դրանից հետո,, Պարզապես այնպես որ դուք գիտեք,, եթէ meteis այս եւ ցանկանում են հասնել ինչ - որ բան, Դուք չպետք է հուսալքել ձեզ եւ արտադրել բովանդակություն.

Շատ մեծ Besotes a tutti.

Podcastboy

La importancia de hablar bien

Posted on by

Voz, locución y micrófonos

Una de las características de la radio “pre-podcasts”, era que se consideraba a este medio, un medio fugaz, esto es, que si no estabas atento, te perdías el mensaje. Efectivamente, si te daban un número de teléfono que te interesaba y, o no estabas atento o en ese momento se iba la emisión, te quedabas sin la información y todo era rasgarse las vestiduras y rechinar de dientes.

Ahora tenemos los Ձայնագրություններ, no nos preocupa demasiado no haber escuchado la información en el momento de su emisión porque sabemos que, lo normal, es que más tarde o más temprano, aparezca el programa en las páginas web de la emisora y podamos rescatar aquello que nos interesa.

Por otro lado, estamos acostumbrados a que “hablando se entienda la gente”, me refiero a que cuando conversamos con gente, nuestros interlocutores tienen en su cerebro, una especie de “dispositivo corrector de errores” que les permiten resolver ciertos fallos que a nosotros nos parecen imperceptibles o simplemente no somos conscientes de ellos.

¡Ay, amigo! Pero cuando nos enfrentamos al micro…, eso es otra cosa. Decía un gran profesor que conocí que: el micro es un cabrón, porque releja todo lo que decimos y no enmascara los fallos, es más, parece que los acentúa. A esto hay que añadir, sobre todo las primera veces que usamos ese “dispositivo diabólico”, la sorpresa que nos produce el oír nuestra voz por primera vez de forma extracorporea (o sea, fuera de nosotros mismos…, momento Iker Jiménez).

No apuesto porque seguro que perdería, pero por poco, aún así estoy casi seguro que tod@s los que nos hemos grabado alguna vez hemos dicho eso de: pero esa es mi voz? (dicho en estado de shock, ojos como platos y rojos como tomates), pués sí, sí, amig@ mi@, es tu voz, con ese sonido a trompeta desafinada que jamás hubieras pensado que tenías. Pero eso no es el principal problema, porque a eso se acostumbra uno. Es cuestión de grabarse, escucharse y tarde o temprano nos vamos haciendo a nuestro sonido (Hay gente que hasta llega a gustarse!!!), es mayor el problema de mantener un discurso claro y limpio a efectos de pronunciación. Dice Emma Rodero, que la voz es cuerpo y como tal hay que entrenarla. Debemos aprender a pronunciar, a mover, a utilizar perfectamente todos los elementos que están implicados en el uso de la palabra hablada. Aprovecho la ocasión para dejaros aquí el link a una página donde ofrecen cursos de podcast y de doblaje.

En cualquier caso, para mejorar nuestra pronunciación, lo ideal es practicar, practicar y practicar. Grabarnos, escucharnos y corregirnos. Մարդ! Sería bueno saber de respiración, ejercicios de máscara facial, lectura avanzada…, pero poco a poco.

Seguiremos hablando de esto y de otras muchas cosas, hasta entonces, me voy a grabar para escucharme y, si me sale mal, corregirme.

Besotes grandes

Podcast boy

Haz lo que te digo y no lo que hago

Posted on by

Backup

Tenía pensado poner en este post el secreto del éxito en la vida y a lo mejor, dependiendo de cómo estuviera de positivo, un par de tips de cómo llegar a los 250 años y seguir teniendo sexo de calidad.

Pero es que ayer el disco duro del mac (sí, sí, un mac…, esos que nunca fallan, que son las mejores máquinas informáticas después del zx spectrum y que han logrado enemistar a familias enteras por tener que posicionarse entre PCistas y MACeros.), y estoy desolado.

Y lo peor no es que se haya muerto el disco, lo peor es la información que atesora. Esa información que he ido recopilando a lo largo del tiempo y que al contrario de lo que la razón y los grandes gurús aconsejan sobre este tema, no estaba guardada a salvo en un backup.

Sí amigos, sí…, soy un geek de tres al cuarto, un fraude digital, una nulidad informática. Si lo digital se construye con ceros y unos exclusivamente, yo soy un 2,7 (una gracia que a lo mejor está un poco en el límite y con la que quiero expresar que no existo en lo binario jijiji)

Total, para resumir, no hagáis lo que yo hago, que es no hacer backups, y haced lo que os digo: “backapead” como si no hubiese un mañana, haced copias de seguridad hasta de los “pe2” que os tiréis: nunca se sabe cuando le va a hacer falta a uno “ventilarse” (sí, ya lo sé otra gracia un poco fuera de tono, pero no me negaréis que tiene una sonrisita…)

Y cuando os digo que hagáis backup, me refiero a que hagáis cuantos más podáis mejor, ya que uno puede no ser suficiente y hacedlo de todo el material sensible: documentos, imágenes, música, Ձայնագրություններ… Dicen los expertos que habría que hacer, como mínimo, tres copias en distintos formatos y soportes, porque claro, de qué nos sirve guardarlo todo en el mismo disco duro si en algún momento se nos casca y “adiós muy buenas”.

Y es que no hay excusa, porque los discos duros no están muy caros y te puedes hacer con un par de ellos por no mucho dinero (desde luego, el valor es infinitamente menor al que pierdes si te quedas sin la información, házme caso…, Ես գիտեմ,).

Así que, ya veis, por una tontería, os habéis quedado si el secreto de una vida eterna plena de satisfacción sexual 😀

Besotes grandes

Podcast boy

Blog o no blog

Posted on by

Blogs

Hoy en día, el fenómeno podcast se tiene que ver como algo global, no es, necesariamente, una herramienta aislada. Como la lechuga que combina excelentemente con huevo, patata, atún y espárragos…, para hacer una estupenda ensalada, el podcast combina perfectamente con el video online y con el blog para crear un solido medio de comunicación global. (El símil está un poco forzado, no? Ya me parecía, pero acabo de comer y fue lo primero que se me vino a la cabeza)

Hoy vamos a hablar del blog como elemento de apoyo a nuestro podcast. (Oye, que a lo mejor a ti te gusta más el podcast como apoyo del blog…, pués eso también es válido…, o el video online de principal y blog y podcast de apoyo!!!). En nuestro caso hemos decidido que el podcast va a ser el elemento principal de nuestro medio de comunicación. Reservamos para su contenido, temas y realizaciones poderosas. Lo mimamos y lo cuidamos como si fuera nuestro hijo, buscamos el mejor material y lo tratamos y editamos con cariño y amor de madre/padre, para que sea perfecto. Es nuestro hijo más querido.

Pero es bueno que lo apoyemos con un buen blog que le de marchamo de continuidad, que le aporte valor añadido, que le confiera poso de autoridad. (Fijaros si es bueno tener un blog, que si no llega a ser por el hecho de que yo tengo este, no hubiese usado jamás de los “jamases”, el verbo “conferir”)

Y hay que tenerlo, usarlo y alimentarlo, no hacer como yo: que los abro, escribo dos artículos y luego los abandono a su suerte. Si queremos que funciones, tenemos que trabajarlo, añadir contenido cada poco, y contenido de valor, original. Podemos “tomar prestado”, que la red tiene de todo, pero imprimamos nuestro cuño, nuestro “savoir faire” (otra “pal” blog :-D), no limitarnos al copy-paste, no digo que no lo hagamos alguna vez, pero no nos pasemos.

Sí, ya…, pero de qué hablo? Pués búscate algo de lo que sepas y que te guste. o a lo mejor al revés: que te guste y que sepas, al menos que sepas buscar. El hecho de que te guste, te va a ayudar a buscar más conocimiento sobre el tema y eso se puede transmitir, porque seguro que hay gente que lo busca, a ver si te vas a creer que tienes la exclusiva en gustos raros!!!

Y te preguntarás: cómo hago, dónde publico, cómo se instala un blog???? Bueno, si a día de hoy, todavía no lo sabes, sigue este blog que en algún momento hablaremos de ello. Si no te fías de que lo haga o no quieres esperar…, busca, busca como un loco (tampoco te creas que te va a ser tan difícil), en intenné hay información de sobra sobre el tema.

Yo en cualquier caso, te dejo aquí el enlace a un video informativo sobre un curso sobre podcast que he preparado y que a lo mejor te interesa, si es así, ahi encontrarás la forma de contactar conmigo

Saluditos grandotes

Podcast boy

Hola a todos

Posted on by

Podcast

Sí señor, una nueva página sobre podcast, y vosotros os preguntaréis: pero, para qué?

Porque considero que no hay conciencia de lo que es y para qué sirve esta herramienta de la web 2.0.

Nos iremos haciendo eco de programas que vayan saliendo y que nos parezcan interesantes. Si tenéis vuestros favoritos y queréis compartirlos con todos, no os cortéis y hacédnoslos llegar. Para eso están los comentarios.

Para los que no sepáis que es un podcast os dejo la definición de la Wikipedia sobre el asunto:

“El podcasting consiste en la distribución de archivos multimedia (normalmente audio o vídeo, que puede incluir texto como subtítulos y notas) mediante un sistema de redifusión (RSS) que permita opcionalmente suscribirse y usar un programa que lo descarga para que el usuario lo escuche.”

Dicho así, parece grave y aburrido: “archivos”, “RSS”, Sistema…”, pero nada más lejos de la realidad.

Lo cierto es que el podcast es lo que se podría denominar la radio 2.0, es decir la radio que distribuye sus contenidos utilizando internet. Eso quiere decir que los creadores de contenidos, utilizan la red de redes como medio para enviar su mensaje.

Esto que parece poca cosa, dicho así rapidamente, es “la pera limonera”, porque permite a todo el mundo (y con “todo el mundo”, me refiero a todo el mundo que pueda tener acceso a un ordenador, tablet, teléfono movil y a internet), a realizar sus propios contenidos…, sus propios programas.

Las radios tradicionales, las que utilizan el aire y las ondas radioeléctricas, se están viendo superadas por un fenómeno que democratiza el acceso a la información, a la formación y al entretenimiento. Hasta hace no pocas fechas, si querías abrir una emisora (o cualquier tipo de medio de comunicación), tenías que tener una cantidad abusiva e indecente de dinero o contar con unas buenas amistades (y por buenas amistades no me estoy refiriendo al amigo que te lleva sopita caliente a casa cuando tienes un catarro “de narices” – es que a veces soy la leche: lo bien que las hilo!!!), me refiero a gente que tiene el poder para conceder frecuencias radiofónicas o televisivas. Grandes batallas (y abusos) se han perpetrado por la obtención y concesión de una de estas frecuencias.

Pero es que ahora (por el momento…, y a ver hasta cuándo), Internet es un campo al que es muy difícil ponerle puertas, y eso, se mire por donde se mire, es bueno.

Total, que las radios tradicionales se han “disfrazado” de modernas, y van colgando sus programas -los que realizan para sus emisiones habituales-, en páginas web en las que no han tenido más remedio que volcarse.

Frente a esto y anteriormente, ha habido gente , que crece en número, que teniendo ganas de contar cosas, de comunicar su historia, conocimiento, simpatía…, o simplemente con ganas de hablar, se ha dado cuenta del potencial que se abría delante de sus ojos y empezaron a hacer sus propios podcasts.

Bueno, como introducción, no está mal. Me dice wordpress que llevo cuatrocientas noventa y seis pa…, ah no, quinientas palabras y subiendo. Yo creo que ya está bien, que no estoy acostumbrado a escribir tanto y me va a dar un “pallá”

No me quiero ir sin dejaros un link a uno de esos podcast de gente de “agua y jabón por las mañanas”. Desde Vociferando, página de buena gente, entresaco hoy el último post a día de hoy, que presenta el podcast que se realizó con Tomás Fernando Flores, director de Radio 3, de RNE, en el que se habla de cosas interesantes sobre la radio actual y el podcast. Que lo disfrutéis, aquí os lo dejo.

Besotes grandes

PodcastBoy