Kontradiksi pribadi sejenna podcast

Anjeun kudu angger kana waktu

Anjeun kudu angger kana waktu

Teu lila ka tukang, I dikaitkeun hal I disarankan ye anu kudu anjeun mah teu jadi Kami jalma anu nyarankeun naon anu kudu urang pigawé alatan kuring teu jeung kudu, sabab di dieu mah geus datang méré talk sejen ngeunaan hal nu teu méré conto. (dihartikeun?)

Di dunya podcast Nya kudu jelas ngeunaan hiji hal: upami Anjeun hoyong kadéngé, Anjeun kudu ngomong hal.

Geus kalimah jalma anu di mangsa nu bakal datang bakal dicutat di konvensi badag :-D. Hal ieu truism a, Abdi terang, tapi hayu urang tingali.

Ujug-ujug hiji poé Anjeun bangun pagi jeung mutuskeun nu nuju bade dahar dunya, anjeun bakal sukses dina kahirupan dumasar, sebutkeun contona, ulah podcast. Nu Maha Esa geus enlightened Anjeun sapeuting (nu mana wae atawa zat ingested peuting tadi), jeung nu geus katempo ku mikropon di leungeun, hat wartawan jeung pamanggih anu pang menak urang geus bisa boga sanggeus Nonsmoking…, Geus bercahya ku hiji éntitas punjul.

Saterusna, Anjeun kaduruk kahayang boga, ceuk, pikeun ngirimkeun talatah Anjeun. Anjeun boga sarana, Anjeun geus waktu…, 3, 2, 1, di payun!

Jeung eusina program kahiji, I geus bisa leuwih alus, tapi geus teu acan goréng, ngagantung eta, umum jeung méré webcasting. Ayeuna istirahat…

A descansar?!!! Euweuh nu, Program handap kudu disusun, naon anu bakal urang ngobrol, ngahasilkeun pamandangan, nyiapkeun bahan nu dipikabutuh pikeun ngarekam, wani colgarlo a, publish jeung nyebarkeun eta. Ah! sarta ulah poho pikeun ngawaskeun luhur, Anjeun kudu ningali kumaha eta behaves, lamun urang nyokot Downs, lamun urang ngadengekeun, lamun komen, Walon…

Nyatana aya hiji waktu lamun menta: jeung sadaya keur naon? Nyokot dua atawa tilu program (atawa sapuluh atawa dua belas), te han escuchado tres personas (kaasup pasangan jeung ibu), No koméntar sarta anjeun kudu nyiapkeun program handap…, beuki ngarasa kurang.

Salah sahiji hal anu aya sababaraha unanimity di dunya “podcaster” ieu nu urang hirup, Hal ieu bisa dihasilkeun dina kandungan konsisten cara boga kasempetan pikeun datang nepi hal serius. Jeung teu ngan eusi nu mana wae, anjeun kudu méré anu pangalusna mah di unggal program. Lalaki, urang bisa slack off ku hiji unggal waktu X (urang moal ketat salaku patah hati Ambat), tapi urang ngaharepkeun kualitas tangtu.

Kualitas ieu diukur dina eusi sasuai jeung wirahma periodicity deukeut sampurna: lamun urang mutuskeun urang bakal nyebarkeun unggal bulan, Kami dikaluarkeun unggal bulan; lamun unggal poe quience, Hal ieu unggal dua minggu, lamun sapopoé, unggal poe.

Kurangna periodicity téh loba penalized ku listeners, bisa ngahampura anjeun nu “arrhythmias” dina publikasi, putra si “refans” “reincondicionales” ciborium ti dek. O laut, aranjeunna keur jadi kasurupan ku kualitas nu nawarkeun maranehna di unggal program, Anjeun bisa ngadagoan leuwih ti sapuk.

Tapi umumna, teu papanggih tanggal publikasi, teu siga di listeners jeung salaku supply téh tumuwuh, kamungkinan manggihkeun hal maranéhanana kawas saloba milik anjeun sarta ogé ngahormatan maranehna waktu, Nya geus teu jadi low salaku jadi disregarded.

As Raphael nyebutkeun, Kami nu: nu teu dimuat dina waktu, diperlukeun leuwih ti diperlukeun antara program jeung program…, jeung nu mayar nu, sabab kuring mah teu bisa ngangkat panongton pas kuring gagal.

Saatos éta, Ngan jadi nyaho, lamun ye meteis di ieu sarta hayang ngahontal hal, teu kudu ngaleutikeun hate anjeun jeung ngahasilkeun eusi.

Anu kacida gedéna Besotes tutti a.

Podcastboy


La importancia de hablar bien

Voz, locución y micrófonos

Una de las características de la radiopre-podcasts”, era que se consideraba a este medio, un medio fugaz, esto es, que si no estabas atento, te perdías el mensaje. Efectivamente, si te daban un número de teléfono que te interesaba y, o no estabas atento o en ese momento se iba la emisión, te quedabas sin la información y todo era rasgarse las vestiduras y rechinar de dientes.

Ahora tenemos los podcast, no nos preocupa demasiado no haber escuchado la información en el momento de su emisión porque sabemos que, lo normal, es que más tarde o más temprano, aparezca el programa en las páginas web de la emisora y podamos rescatar aquello que nos interesa.

Por otro lado, estamos acostumbrados a quehablando se entienda la gente”, me refiero a que cuando conversamos con gente, nuestros interlocutores tienen en su cerebro, una especie dedispositivo corrector de erroresque les permiten resolver ciertos fallos que a nosotros nos parecen imperceptibles o simplemente no somos conscientes de ellos.

¡Ay, amigo! Pero cuando nos enfrentamos al micro…, eso es otra cosa. Decía un gran profesor que conocí que: el micro es un cabrón, porque releja todo lo que decimos y no enmascara los fallos, es más, parece que los acentúa. A esto hay que añadir, sobre todo las primera veces que usamos esedispositivo diabólico”, la sorpresa que nos produce el oír nuestra voz por primera vez de forma extracorporea (o sea, fuera de nosotros mismos…, momento Iker Jiménez).

No apuesto porque seguro que perdería, pero por poco, aún así estoy casi seguro que tod@s los que nos hemos grabado alguna vez hemos dicho eso de: pero esa es mi voz? (dicho en estado de shock, ojos como platos y rojos como tomates), pués sí, , amig@ mi@, es tu voz, con ese sonido a trompeta desafinada que jamás hubieras pensado que tenías. Pero eso no es el principal problema, porque a eso se acostumbra uno. Es cuestión de grabarse, escucharse y tarde o temprano nos vamos haciendo a nuestro sonido (Hay gente que hasta llega a gustarse!!!), es mayor el problema de mantener un discurso claro y limpio a efectos de pronunciación. Dice Emma Rodero, que la voz es cuerpo y como tal hay que entrenarla. Debemos aprender a pronunciar, a mover, a utilizar perfectamente todos los elementos que están implicados en el uso de la palabra hablada. Aprovecho la ocasión para dejaros aquí el link a una página donde ofrecen cursos de podcast y de doblaje.

En cualquier caso, para mejorar nuestra pronunciación, lo ideal es practicar, practicar y practicar. Grabarnos, escucharnos y corregirnos. Lalaki! Sería bueno saber de respiración, ejercicios de máscara facial, lectura avanzada…, pero poco a poco.

Seguiremos hablando de esto y de otras muchas cosas, hasta entonces, me voy a grabar para escucharme y, si me sale mal, corregirme.

Besotes grandes

Podcast boy


Blog o no blog

Blogs

Hoy en día, el fenómeno podcast se tiene que ver como algo global, no es, necesariamente, una herramienta aislada. Como la lechuga que combina excelentemente con huevo, patata, atún y espárragos…, para hacer una estupenda ensalada, el podcast combina perfectamente con el video online y con el blog para crear un solido medio de comunicación global. (El símil está un poco forzado, no? Ya me parecía, pero acabo de comer y fue lo primero que se me vino a la cabeza)

Hoy vamos a hablar del blog como elemento de apoyo a nuestro podcast. (Oye, que a lo mejor a ti te gusta más el podcast como apoyo del blog…, pués eso también es válido…, o el video online de principal y blog y podcast de apoyo!!!). En nuestro caso hemos decidido que el podcast va a ser el elemento principal de nuestro medio de comunicación. Reservamos para su contenido, temas y realizaciones poderosas. Lo mimamos y lo cuidamos como si fuera nuestro hijo, buscamos el mejor material y lo tratamos y editamos con cariño y amor de madre/padre, para que sea perfecto. Es nuestro hijo más querido.

Pero es bueno que lo apoyemos con un buen blog que le de marchamo de continuidad, que le aporte valor añadido, que le confiera poso de autoridad. (Fijaros si es bueno tener un blog, que si no llega a ser por el hecho de que yo tengo este, no hubiese usado jamás de losjamases”, el verboconferir”)

Y hay que tenerlo, usarlo y alimentarlo, no hacer como yo: que los abro, escribo dos artículos y luego los abandono a su suerte. Si queremos que funciones, tenemos que trabajarlo, añadir contenido cada poco, y contenido de valor, original. Podemostomar prestado”, que la red tiene de todo, pero imprimamos nuestro cuño, nuestrosavoir faire” (otrapalblog :-D), no limitarnos al copy-paste, no digo que no lo hagamos alguna vez, pero no nos pasemos.

, ya…, pero de qué hablo? Pués búscate algo de lo que sepas y que te guste. o a lo mejor al revés: que te guste y que sepas, al menos que sepas buscar. El hecho de que te guste, te va a ayudar a buscar más conocimiento sobre el tema y eso se puede transmitir, porque seguro que hay gente que lo busca, a ver si te vas a creer que tienes la exclusiva en gustos raros!!!

Y te preguntarás: cómo hago, dónde publico, cómo se instala un blog???? Bueno, si a día de hoy, todavía no lo sabes, sigue este blog que en algún momento hablaremos de ello. Si no te fías de que lo haga o no quieres esperar…, busca, busca como un loco (tampoco te creas que te va a ser tan difícil), en intenné hay información de sobra sobre el tema.

Yo en cualquier caso, te dejo aquí el enlace a un video informativo sobre un curso sobre podcast que he preparado y que a lo mejor te interesa, si es así, ahi encontrarás la forma de contactar conmigo

Saluditos grandotes

Podcast boy


Hola a todos

Podcast

Sí señor, una nueva página sobre podcast, y vosotros os preguntaréis: pero, para qué?

Porque considero que no hay conciencia de lo que es y para qué sirve esta herramienta de la web 2.0.

Nos iremos haciendo eco de programas que vayan saliendo y que nos parezcan interesantes. Si tenéis vuestros favoritos y queréis compartirlos con todos, no os cortéis y hacédnoslos llegar. Para eso están los comentarios.

Para los que no sepáis que es un podcast os dejo la definición de la Wikipedia sobre el asunto:

El podcasting consiste en la distribución de archivos multimedia (normalmente audio o vídeo, que puede incluir texto como subtítulos y notas) mediante un sistema de redifusión (RSS) que permita opcionalmente suscribirse y usar un programa que lo descarga para que el usuario lo escuche.

Dicho así, parece grave y aburrido: archivos”, “RSS”, Sistema…”, pero nada más lejos de la realidad.

Lo cierto es que el podcast es lo que se podría denominar la radio 2.0, es decir la radio que distribuye sus contenidos utilizando internet. Eso quiere decir que los creadores de contenidos, utilizan la red de redes como medio para enviar su mensaje.

Esto que parece poca cosa, dicho así rapidamente, esla pera limonera”, porque permite a todo el mundo (y contodo el mundo”, me refiero a todo el mundo que pueda tener acceso a un ordenador, tablet, teléfono movil y a internet), a realizar sus propios contenidos…, sus propios programas.

Las radios tradicionales, las que utilizan el aire y las ondas radioeléctricas, se están viendo superadas por un fenómeno que democratiza el acceso a la información, a la formación y al entretenimiento. Hasta hace no pocas fechas, si querías abrir una emisora (o cualquier tipo de medio de comunicación), tenías que tener una cantidad abusiva e indecente de dinero o contar con unas buenas amistades (y por buenas amistades no me estoy refiriendo al amigo que te lleva sopita caliente a casa cuando tienes un catarrode narices” – es que a veces soy la leche: lo bien que las hilo!!!), me refiero a gente que tiene el poder para conceder frecuencias radiofónicas o televisivas. Grandes batallas (y abusos) se han perpetrado por la obtención y concesión de una de estas frecuencias.

Pero es que ahora (por el momento…, y a ver hasta cuándo), Internet es un campo al que es muy difícil ponerle puertas, y eso, se mire por donde se mire, es bueno.

Total, que las radios tradicionales se handisfrazadode modernas, y van colgando sus programas -los que realizan para sus emisiones habituales-, en páginas web en las que no han tenido más remedio que volcarse.

Frente a esto y anteriormente, ha habido gente , que crece en número, que teniendo ganas de contar cosas, de comunicar su historia, conocimiento, simpatía…, o simplemente con ganas de hablar, se ha dado cuenta del potencial que se abría delante de sus ojos y empezaron a hacer sus propios podcasts.

Bueno, como introducción, no está mal. Me dice wordpress que llevo cuatrocientas noventa y seis pa…, ah no, quinientas palabras y subiendo. Yo creo que ya está bien, que no estoy acostumbrado a escribir tanto y me va a dar unpallá

No me quiero ir sin dejaros un link a uno de esos podcast de gente deagua y jabón por las mañanas”. Desde Vociferando, página de buena gente, entresaco hoy el último post a día de hoy, que presenta el podcast que se realizó con Tomás Fernando Flores, director de Radio 3, de RNE, en el que se habla de cosas interesantes sobre la radio actual y el podcast. Que lo disfrutéis, aquí os lo dejo.

Besotes grandes

PodcastBoy